به نقل از «فارس»

اسپوتنیک: تلاش چین برای بستن قراردادهای نفتی با یوآن/ ورود یوآن به بازار نفت ضربه‌ای اساسی به دلار خواهد بود

تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۵۵۴۰۹

به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل خبرگزاری فارس به نقل از اسپوتنیک، کارشناسان چینی بر این باورند که پکن هم‌اکنون آماده است تا به پشتوانه طلا پروژه وارد کردن یوان به قراردادهای نفتی خود را کلید بزند و ریسک آن را پذیرفته است.

تصمیم دولت چین برای ایجاد قراردادهای نفتی بر مبنای عرضه یوان به پشتوانه طلا ضربه‌ای بنیادین به سلطه دلار بر بازار نفت خواهد بود و راه را برای ورود بیشتر یوان به بازارهای جهانی باز خواهد کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چنگ بنگینگ، یکی از کارشناسان مؤسسه اقتصاد جهانی زیرمجموعه سازمان روابط بین‌الملل معاصر چین معتقد است آغاز شکل‌گیری قراردادهای نفتی بر مبنای ارزی یوان قدمی مهم برای بین‌المللی کردن ارز ملی چین است.

چنگ تأکید کرد: هم‌اکنون بهترین زمان برای این کار است. قیمت نفت در سطوح پایین قرار داشته و عرضه نیز از تقاضا بیشتر است و از سوی دیگر چین نیز بزرگ‌ترین مصرف‌کننده نفت جهان است.

وی ادامه داد: اگر ما مبنای پرداخت قراردادهای نفتی را امروز به یوان تعیین نکنیم، ما دیگر یاد نخواهیم گرفت وقتی که شرایط بازار تغییر می‌کند و تقاضا از عرضه بیشتر می‌شود، چگونه بر قیمت‌گذاری نفت اثر بگذاریم و در این صورت ما در موضع ضعف قرار می‌گیریم.

این محقق چینی گفت: چین هم‌اکنون با مخاطرات جدی در برنامه خود برای قیمت‌گذاری نفت به یوان از طریق ایجاد قراردادهای نفتی یوان‌پایه روبرو است که از جمله آنها خروج سرمایه و ارز از چین است.

چنگ ادامه داد: روند بین‌المللی شدن یوان چیزی شبیه نامحدود بودن اقیانوس است. موفقیت این پروژه بستگی به توانایی شنا کردن و پذیرش ریسک آن دارد. ما برای روبرو شدن با این ریسک‌ها آماده‌ایم، برای مثال یک کمیته زیر نظر شورای دولتی جمهوری خلق چین برای نظارت بر ثبات مالی و توسعه کشور شکل گرفته است.

بنا به اعلام رسمی دولت چین این کمیته با مأموریت ایجاد اصلاحات اساسی و ارائه طرح‌های توسعه برای بخش مالی این کشور در کنار هماهنگ‌سازی اصلاحات مالی، قانون‌گذاری و توسعه، همچنین هماهنگی سیاست‌ها با در نظر گرفتن سیاست‌های پولی و هماهنگ کردن سیاست‌‌گذاری مالی و سیاست‌های صنعتی و اقتصادی خواهد بود، شکل گرفته است.

ونگ ژیمین، دبیر کل مرکز جهانی‌سازی و مدرن‌سازی زیرمجموعه سازمان بازرگانی و اقتصادی خارجی چین معتقد است که این امکان وجود دارد که قراردادهای نفتی برمبنای طلا، مزایای بیشتری نسبت به نحوه قیمت‌گذاری کنونی برنت و وست تگزاس اینتر مدییت به دلار دارد.

ونگ ادامه داد:‌ قیمت‌گذاری بر اساس یوان راحت‌تر است؛ چراکه یوان در بازار نفت می‌تواند به طلا تبدیل شود.

وی ادامه داد: این بسیار خوب است. قرار بود نظام پرداخت بین‌المللی موسوم به برتون وودز برمبنای مبادله ارزی به طلا باشد.

ونگ معتقد است اگرچه مبادله طلا با دلار در سال 1971 معلق شد اما همچنان طلا یک مبنای مبادله‌ای پایدار است.

این کارشناس چینی ادامه داد: با توجه به ناپایداری موجود در اقتصاد جهانی، طلا توانسته است توجهات بیشتری را به خود جلب کند.

ونگ ادامه داد: هم‌اکنون برخی کشورها مثل روسیه آمادگی خود را برای مبادله و بستن قراردادهای چین به یوان را اعلام کردند.

وی معتقد است قراردادهای نفتی با پشتوانه طلا در آینده توجه کشورهای بیشتری را نسبت به خود جلب خواهد کرد.

در حالی که روسیه از ماه ژوئن سال 2017 مبادلات نفتی خود را با چین به یوان انجام می‌دهد، ونزوئلا نیز از تمایل خود برای قیمت‌گذاری نفت به یوان چین خبر داده است.

منطق پس این اقدام کاملاً واضح است. این اقدام برای کشورهایی که از سوی آمریکا در زمینه مبادلات دلاری تحریم شده‌اند،‌ منافع خوبی دارد که از قضا همه این کشورها که شامل روسیه،‌ ایران و ونزوئلا می‌شوند نیز جزو کشورهای اصلی صادرکننده نفت در جهان هستند.

ونگ معتقد است حتی عربستان سعودی که از سال 1970 تاکنون در نتیجه توافقات انجام‌شده بین این کشور و کشورهای همسایه و در آخر آمریکا نفت را به دلار می‌فروشد، به زودی به فروش نفت به یوان روی خواهد آورد.

وی تأکید کرد: با توجه به افزایش نفت شیل در آمریکا این کشور رفته رفته واردات نفت خود را کاهش داده و این در حالی است که واردات نفت چین کاهش نخواهد یافت بلکه افزایش نیز می‌یابد. تعداد خودروها در چین روبه افزایش است،‌ اقتصاد چین در حال توسعه بوده و مصرف انرژی در این کشور افزایش می‌یابد،‌ به همین دلیل به نفع عربستان نیست بازار چین را از دست بدهد.

مضاف بر این روسیه آمادگی دارد تا سهم عربستان در چین را اشغال کند. این کشور با صادرات 16.87 میلیارد دلار نفت به چین توانسته است عربستان را پشت سر بگذارد.

به نظر می‌رسد سعودی‌ها ریسک این اقدام را درک کرده و حداقل در برخی از قراردادهای خود یوان را مبنای ارزی قرار دهند.

پیش‌تر در ماه سپتامبر نیز یک روزنامه چینی اعلام کرده بود که عربستان نیز تمایل دارد تا بخشی از درآمدهای ارزی خود را به یوان چین دریافت کند.

در این گزارش آمده است به دست آوردن بخشی از درآمدهای نفتی به یوان چین کانال‌های تأمین مالی در عربستان سعودی را پس از ده‌ها میلیارد دلار استقراض خارجی به دلار، برای عربستان تنوع بخشد.

در ماه اکتبر نیز کارل وینبرگ، کارشناس ارشد اقتصادی مؤسسه های فرکوینسی اکونومیکس گفته بود که چین احتمالاً ریاض را مجبور خواهد کرد تا قیمت‌گذاری نفت خود را به یوان تغییر دهد.

وینبرگ پیش‌بینی کرد تغییر معیار قیمت‌گذاری نفت از دلار به یوان 600 تا 800 میلیارد مبادلات نفتی سالانه را از سلطه دلار خارج خواهد کرد.

سری جگاراجاح، کارشناس شبکه CNBC در ماه اکتبر گفته بود که تصمیم چین برای قیمت‌گذاری نفت به یوان به پشتوانه طلا با هدف پایین کشیدن دلار از سلطه بر بازار نفت انجام می‌شود.

انتهای پیام/

منبع: فارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۵۵۴۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رقابت منفی دلار نیما و بازار آزاد

تصمیم دولت برای حمایت از اقشار آسیب پذیر در بازار کالاهای اساسی، نهاده‌های دامی، دارو و تجهیزات پزشکی اگرچه هدف پشتیبانی از مردم را دنبال می کرد، اما به مرور زمان با رانت ارزی که به طور طبیعی به دلیل اختلاف قیمت دلار نیما با بازار آزاد که یک مشکل سنواتی و سنتی است، شکل گرفت؛ اقلام مشمول دریافت این ارز محدودتر شدند و حالا فاصله بین دلار نیما با نرخ غیررسمی، مشکلات بیشتری را نمودار ساخته است که به خصوص در میان شرکتهای بورسی، سر و صدای زیادی به‌ پا کرده و پس لرزه های آن به سهامداران هم رسیده است؛ پس شاید زمان آن رسیده که دولت در این راستا تصمیم جدی تری بگیرد.

افزایش نرخ دلار آزاد و سرکوب آن در تمامی دولتها مسبوق به سابقه بوده است. افزایشی که در سال های اخیر منجر به رشد فاصلۀ این دو نرخ شده و چالش های زیادی را به وجود آورده است، به نحوی که افزایش انگیزه واردات فارغ از نیاز تشدید کرده و در نهایت، منجر به کاهش شدید تراز تجاری کشور شده و طبیعتأ این مسأله موجب افزایش نرخ دلار آزاد در سال‌های آتی خواهد شد.

در این میان، اگرچه بازار غیررسمی ارز در هیچ کشوری به وسعت ایران شکل ندارد و به رسمیت شناخته نمی شود، اما به هر حال واقعیتی است که حداقل در ۵ دولت گذشته و فعلی وجود داشته و ادامه هم یافته است و متاسفانه بازار را هم تحت تاثیر قرار داده است، به نحوی که بسیاری از مواد اولیه تولید و خطوط کارخانجات، با احتساب ارز آزاد محاسبه می شود و نرخ نیمایی جایگاهی در محاسبات ندارد.

در واقع، صنایع کشور تمام هزینه‌های خود را با نرخ دلار آزاد پرداخت کرده؛ اما در نقطه مقابل به علت سیاست‌های رفع پیمان سپاری ارزی و بازگشت ارز صادراتی، ناگزیر مجبور به بازگشت ارز خود با نرخ نیمایی هستند؛ پس طبیعتا این اختلاف زیاد بین این دو نرخ، علاوه بر ایجاد رانت برای عده‌ای خاص به خصوص برای اشخاصی که به منبع دلار نیما دسترسی دارند، سود شرکت‌ها و صنایع را کاهش داده و در صورت تداوم این روند، انتظار نابودی بعضی از شرکت‌ها نیز دور از ذهن نیست.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که اختلاف ۲۰ هزار تومانی بین دلار آزاد و نیما، بیشترین ضربه را به دو صنعت بورسی کشور یعنی صنایع شیمیایی و پتروشیمی و آهن و فولاد می‌زند و زیانی بالغ بر ۵۰۰ همتی را متحمل اقتصاد کشور می‌کند.

این برآورد زیان را حتی می‌توان در صورت‌های مالی شرکت‌ها جست‌وجو کرد؛ جایی که در تمام صنایع، حاشیه سود اکثر نمادهای بازار در سراشیبی سقوط قرار دارند و ادامه این روند برای هیچ اقتصادی مطلوب نیست.

تاثیر این اختلاف به حدی است که تمام فعالین صنعت در خصوص عواقب آن ابراز نگرانی کرده‌اند؛ به‌طوری که حتی مهدی پورقاضی، عضو سابق اتاق بازرگانی تهران معتقد است نیرویی فرای ۳ قوه جلوی کاهش این اختلاف ایستاده است؛ البته وقتی سیاست‌های برخی نهادهای دولتی را دنبال می‌کنیم، متوجه می‌شویم که واقعا انگیزه‌ای برای تک نرخی کردن دلار وجود ندارد؛ چراکه در بعضی از روزها و در اقدامی نمادین تنها ۱ ریال قیمت دلار نیما افزایش می یابد.

حال اگر این اختلاف به صفر برسد چه تغییری در ارزش بازار صنایع به‌وجود خواهد آمد؟

در صورت از بین رفتن کامل اختلاف بین دلار آزاد و نیما، هزینه‌ی تحمیلی به شرکت‌ها کاهش می‌یابد، جریان نقدی مناسبی وارد صنایع شده و بازاریابی و میل به صادرات و فروش افزایش می‌یابد و دولت نیز با رصد دقیق کوتاژهای صادراتی می‌تواند منابع خود را تامین کرده و جیب رانت خواران از این فربه‌تر نمی‌شود.

تصویر زیر برآورد تقریبی افزایش ارزش بازار صنایع در صورت تک نرخی شدن دلار را به نمایش می‌کشد.

 

برچسب ها :

این مطلب بدون برچسب می باشد.